τι θα γινει με σενα? ε αστερι μου? η σκεψη μου εχει απλωθει σαν παπλωμα πανω σου...στο μυαλο μου κανεις κυκλους σαν τον ηλιο της ανοιξιατικης ζωης μου...μου χαρισες το φεγγαρι γιατι απλως μπορουσες....δωσε μου λιγο τα φτερα σου να πεταξω μηπως φτασω εστω και στο ελαχιστο την μαγεια που σε διακατεχει....ασε με να βυθιστω στο μελι της γοητειας σου...και ας πνιγω στον ωκεανο του παθους σου....θελω να υποκληθω στην ατιθαση σαγηνη σου....δεν περναει μερα που να μην εχεις μαγνητιστει μεσα στο μυαλο μου...ασε με να σε γνωρισω ποια..........και ισως να γονατισω στον ερωτα σου..