Οταν τα ονειρα μου σαν κρυσταλλινοι πυργοι σπασουν σε χιλια κομματια...ακομα και τοτε θα ψαξω να βρω το κομματι των αναμνησεων που μου χαρισες...και ας ειναι πλεον μοναχα αναμνησεις.....

Η αγαπη δεν ειναι φετες καρπουζιου να τις μοιραζεις...........η αγαπας η οχι!!!

ταν οι σταγονες των δακριων σου πεφτουν απο το προσωπο σου...να ξερεις οτι καποιος με την σκεψη του ειναι εκει και τις μαζευει για να μοιραστειτε τον πονο σου,,,Εγω...!!!>

Οταν τα ονειρα σου τα τσακιζουν οι αστραπες του πονου..που νομιζες οτι ηταν βροχη χαρας...οταν η θλιψη πεταγεται ξαφνικα απο το σκοταδι για να σε κυνηγησει που νομιζες οτι ηταν φως, οταν τα δακρια χαρας σου μετατρεπονται σε ωκεανους απογοητευσης...που ειχες την εντυπωση οτι ηταν δακρια συγκινησης....μην ξεχασεις ποτε οτι θα ειμαι πλαι σου αν με χρειαστεις...για να σου δωσω το χαμογελο σου πισω ξανα...μονο για σενα...

Καθε δακρι μου μια αναμνηση σου, καθε αναμνηση δικη σου ενα κομματι απο την καρδια μου, καθε ματια σου στην ξεθωριασμενη πλεον σκεψη μου απο την παρουσια σου...και ενας επιγειος παραδεισος.....θελω να περπατησω στα κομματια ευτυχιας της ζωης σου και με ενα μου χαμογελο να χτισω τα νεα μας ονειρα......στα δικα μας ερωτι...κα παλατια να ζησουμε ολλα μας τα παραμυθια...θες?..

Μερικες φορες πιστευω οτι τα ταξιδια που πραγματοποιει ενα μου χαμογελο οταν το βλεπω να καθρεφτιζεται στο προσωπο σου, ειναι ενα ονειρο το οποιο δεν σταματαει στις στιγμες που επιθυμω να μου χαρισεις....και ουτε το συνοδευει μια ασπιδα που αποκρουει τα βελη των συναισθηματων μου...βλεπω την ιδια μου την ζωη σαν ενα ολοκοκκινο τριανταφυλλο μεσα απο τα ματια σου...

Οποιος αγαπαει αλλα δεν το δειχνει....σε καθημερινη βαση...με τον δικο του ξεχωριστο μοναδικο τροπο.............τοτε συγουρα αγαπαει περισσοτερο τον εαυτο του!!! Αλλα αυτο ειναι η δικη μου αποψη...και δεν ειναι υποχρεωμενος κανενας να την οικιωποιηθει!

ταν σε αντικριζω πιστευω οτι ηρθε η στιγμη να περπατησω στο παλατι των ονειρικων στιγμων που επιθυμω να μου χαρισεις, το χαμογελο σου τσακιζει καθε απαισιοδοξη σκεψη μου,καθε σου ματια σαν κεραυνος κομματιαζει καθε αρνηση μου και μου δινει φτερα ελπιδας για να συνεχησω με ζηλο τις προσπαθειες διεκδικησης της καρδιας σου, μπορω να σπυρω λιγα για σενα τωρα, να σαι συγουρη ομως πως στο τελος θα θερισω παρα πολλα ολλα δικα σου...

Καθε φορα που θαυμαζω απο την κορυφη ενος βουνου την υπεροχη θεα που εχω απεναντι μου δεν ξεχναω ποτε οτι η δικη σου θεα δεν μπορει να συγκριθει με κανενα τοπιο του κοσμου αυτου...γιατι εσυ δεν ζωγραφιζεις μονο στα ματια μου...αλλα και στα σκαλοπατια της καρδιας μου...!!!

Επελεξα να ειμαι ενα πληκτρο στο πιανο της καρδιας σου, μια μικρη νοτα στην ευτυχια σου, ενα σκαλοπατι στην χαρα των σκεψεων σου, ενα αστερι σε εναν φωτεινο γεματο ουρανο της ψυχης σου, η καρδια μου δεν μπορει να εχει περισσοτερες απαιτησεις απο τα ονειρα σου.........αυτο δεν σημαινει ομως οτι δεν θα σε διεκδικησει μεχρι το φιναλε της....

Τα ονειρα υπαρχουν οχι μονο για αυτους που τα κανουν αλλα κυριως για αυτους που μπορουν να τα ζησουν και να τα κυνηγησουν ωστε να τα κανουν πραγματικο κομματι της ζωης τους, εισαι ολλα μου τα ονειρα σαν καλοκαιρινη αυρα πλαισιωνεις με την παρουσια σου την καρδια μου και στολιζεις το καθε μου χαμογελο γιατι ακομα και αν εισαι μακρια μου ποτε δεν επαψες να μην ζεις μεσα μου θεα του προσωπικου ξεχωριστου παραδεισου μου...σε ευχαριστω γι αυτο!!!!

Τα οραματα των μεγαλων μας στιγμων και σε συνδιασμο με μια συγχωρδια επιθυμιων δινουν στον εαυτο μου την αναλογη διαθεση να μοιρασω τα συναισθηματα που με καινε οπως επισης και της καρδιας μου τις ανοιχτες και μεγαλειωδεις ελπιδες διπλα στα αστρα του ουρανου μιας θεσπεσιας νυχτας στο πλαι σου...

Τα οραματα των μεγαλων μας στιγμων και σε συνδιασμο με μια συγχωρδια επιθυμιων δινουν στον εαυτο μου την αναλογη διαθεση να μοιρασω τα συναισθηματα που με καινε οπως επισης και της καρδιας μου τις ανοιχτες και μεγαλειωδεις ελπιδες διπλα στα αστρα του ουρανου μιας θεσπεσιας νυχτας στο πλαι σου...

Ησουν μια λαμψη χαρας στην ζωη μου χαθηκες.........γιατι?.........γιατι τα ονειρα δεν τελειωνουν σαν τα παραμυθια?....γιατι ο πονος πρεπει να τερματιζει πρωτος στο φιναλε μιας καρδιας...γιατι το στεμα των συναισθηματων μου αντι να το φορεσεις το πεταξες κατω στην γη....πως να ανθισει τωρα η ψυχη μου?...πως να κερασω χαμογελα το μεγαλειο μου που σαν γρασιδι τσακισε στο περασμα σου....απο που να παρω δυναμη να πεταξω πλαι σου αγγελουδι μου....ειμαι θνητος πως να φτασω στον θρονο μιας θεας...η θλιψη παιζει αρπα με τις νοτες της ραγισμενης μου καρδιας....γιατι χαθηκες?...απαντηση δεν ηρθε απο πουθενα...πως να απαντησει μια γοργονα...πως να ακουσει την φωνη μου στον βυθο της θαλασσας που κατοικει?..ζηταω τοσα πολλα.........!!!

Ηρθες σαν σεισμος στην ζωη μου...την ταρακουνησες με ενταση χρωματιζοντας το χαμογελο του προσωπου μου, μετετρεψες σε ωκεανο τα συναισθηματα της καρδιας μου για σενα, αγγιξες τις χορδες της ψυχης μου και επεξες κιθαρα στα λαμπερα αστερια των ματιων μου που παγηδευτηκαν απο την σαγηνευτικη παρουσια σου....μια κινηση σου μου αρκουσε για να κατρακυλισω στο αβυσσαλεο παθος σου, λιγο πριν μου δωσεις τον παραδεισο μεσα απο ενα χαδι σου...χαθηκες μακρια μου...με ενα μηνυμα σου που για μενα εμοιαζε με τσακισμενο σε βραχια καραβι οταν το αντικρισα...ετσι ενοιωσα...( :-| !!! ), καποια στιγμη με αποκαλεσες "ποιητη", τι να κανω το πνευμα μου...πως να ξαναγραψω..λειπεις εσυ μουσα μου....θα σε ξαναβρω αραγε...η τα κυματα της θαλασσας σε πηραν για παντα μακρια μου..γοργονα μου...?.... :-((

ακομα την ανοιξη της τρελης πλανης μου χωρις να την αφηνει να ταξιδεψει στα παθη και στις χαρες που εσυ μου οριζεις ματια μου.....νεραιδα του αυριο που γελας με το σημερα....

Τι ποιο μοναδικα απεριγραπτο απο την αλησμονητη γοητεια σου, πως να περιγραψω την μαγεια της καρδιας μου οταν κοιταω το προσωπο σου....μου ειναι αδυνατο να πω οχι στα συναισθηματα μου που τα μαγνητιζει η καθε σου ματια και κανει τα ονειρα μου να γεμιζουν απο το μελι ενος αγγιγματος σου...ενα χαδι σου αποτελει το ωραιοτερο ταξιδι του παραδεισου για μενα..δεν υπαρχει κατι αλλο μονο εσυ....ολλα τα αλλα γυρω μου καλουπια ενος κουφιου αυριο μακρια σου....αποτελεις ωκεανο που θελω να κολυμπισω μεσα του μεχρι το τελος.....μεχρι να με κανει αγαλμα ενα αγγιγμα σου....δεν θελω τιποτα αλλο...μονο ενα λαγνο βλεμα σου...μου αρκει για να αποκτισω φτερα αγγελου και να πεταξω διπλα σου...αυτο σημαινει αληθινος παραδεισος...ολλα τα αλλα ειναι απλες μεταφορες...!!!!

Δεν μπορω να μην σε σκεφτομαι μην μου ζητας κατι τετοιο κοριτσι μου...ειναι σαν να ρωτας εναν αγγελο αν θα αφηνε τον ουρανο για παντα...ειναι σαν να ρωτας εναν τυφλο αν θα ηθελε να βρει το φως του, ειναι σαν να ζητας απο εναν ανθρωπο να παψει να ονειρευεται και να ελπιζει!!!...οχι εγω....!!

δεν υπαρχουν λαφυρα απο εναν ερωτα που εσβησε...ειναι σαν να ζητας απο καποιον που δεν ξερει τι σημαινει η λεξη αγαπη..να αγαπησει!!!.

Μου αρεσει που ειμαι ορειβατης στα ονειρα σου, που πεταω λασο για να πιασω τις στιγμες της χαρας σου, που με την σκεψη μου ταξιδευω στο πλαι σου και ας εισαι μακρια μου, που ζω γιατι ελπηζω να ανθισω μια ακομα ημερα διπλα στην καρδια σου και να τιθασευσω την αγαπη σου..ελπιζοντας να κοιταξεις λιγο πισω το χαμενο σου δακρι...που εγινε σταγονα βροχης για να σε εχει στα ματια του οταν βρεχει...τοσα μονο θελησα να εχω απο σενα...πως να παρω περισσοτερα απο μια θεα?...εσυ εισαι στον ουρανο και εγω περπατω στην γη....!!!..

Με το κουπι της καρδιας μου μπορω να διασχησω τους ωκεανους του παθους σου, μπορω να σκαρφαλωσω στα βουνα της αγαπης σου, να πεταξω πλαι στα συναισθηματα σου και να καλπασω διπλα στον ερωτα σου,...πως να μην ειμαι γεματος οταν σε εχω πλαι μου.....?......

οταν βρεχει ανεβενω σε ενα βουνο και χαζευω παντου απο ψηλα αυτον τον υπεροχο καιρο..για μενα...οι σταγονες του
πληθωρα ξεχωριστων αναμνησεων μαζι σου....τις ζω μια - μια ξανα....τι ποιο μοναδικο για μενα αυτη η στιγμη..μονο
εγω το ξερω..

Την μερα που σε εχασα , χαθηκαν μαζι με σενα και τα ονειρα μου για εναν ποιο ομορφο κοσμο, δεν ακουω πλεον την μουσικη της καρδιας σου στα αυτια μου, η πνοη μου απλως υπαρχει για να μου θυμιζει οτι ζω, τιποτα παραπανω απο αυτο, τα πουλια δεν ζουν στην σκεψη μου, εχω τα λουλουδια σου στον κηπο της καρδιας μου ξεραμενα...δεν ποτιζονται απο την αυρα σου ποια, νεκρα τα παντα γυρω μου,,,,μονο εγω ζωντανος με ενα βουβο κενο χαμογελο στο τιποτα....ενος μακρινου αυριο...

οταν οι χαρες υποτασονται στην θεληση της απογοητευσης μιας σειρας ατυχων περιστατικων της ζωης μου,και καθε μου χαμογελο το σβηνει μια φλογα ξεραμενων αναμνησεων μου,ακομα και τοτε δεν χανω το ανθος μιας μικρης ελπιδας μου οτι θα σε συναντησω στον δρομο της ζωης μου....και τοτε θα εχω εναν ολοκληρο παραδεισο μεσα απο μια ματια σου...

υπαρχουν ονειρα περπαταω σε ενα βροχερο τοπιο και καθως πεφτουν οι σταγονες της βροχης αναρωτιεμαι..γελαω με τις σκεψεις μου και χανομαι στην αβυσσο της ατελειωτης ερωτικης σαγηνης που απορεει μεσα απο ολλο σου το μεγαλειο αγαπης που μου ειναι αδυνατο να περιγραψω σε εναν ανθρωπινο επιθυμητο βαθμο αξιο λογου σου....πως μπορω να μιλαω εγω για σενα...οι αγγελοι δεν σχολιαζονται...απλως θαυμαζονται...!!!

Ακολουθω τα χναρια που αφηνεις σε μια ελπιδα ενος ξεχασμενου τιποτα και περημενω να περασουν οι αγγελοι του ουρανου απο το πανδοχειο της ψυχης μου μηπως και ριξουν το φως της παρουσιας σου και αρχισει παλι να χτυπα η καρδια μου στους παλμους ενος αργεντινικου ερωτικου τανγκο σου που ταλαιπωρει ακομα την ανοιξη της τρελης πλανης μου χωρις να την αφηνει να ταξιδεψει στα παθη και στις χαρες που εσυ μου οριζεις ματια μου.....νεραιδα του αυριο που γελας με το σημερα....

AΓΑΠΗΣΕ ΜΕ - ΓΙΑΝΝΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Καποτε κερασα την καρδια μου με το αρωμα σου γιατι ηθελε να δει ποσο κοντα μπορει να πλησιασει σε ενα κοκκινο τριανταφυλλο....τωρα πλεον ξερει οτι δεν υπαρχει διαφορα αναμεσα στο γυαλι και στο τριανταφυλλο....ο πονος ειναι ο ιδιος...ετσι και κοπει.....!!

ο ρομαντισμος ειναι ο τροπος εκφρασης καποιων ανθρωπων οι οποιοι πιστευουν οτι τα ονειρα ειναι για αυτους που ειναι διατεθημενοι να κανουν το παν για να μπορεσουν να τα βιωσουν....τι ποιο ομορφο απο τις στιγμες που θα κερδισουν....!!!

Πλεον το μονο που μου μενει ειναι να σε ψαξω....ισως να δυσκολευτω λιγο....ομως συγουρα θα υπαρχεις.....!!!!! η υπομονη μου τωρα ισως να ειναι η μελλοντικη μου δικαιωση....στην αναζητηση μου αυτη....

Οταν στην καρδια μου πεφτουν βροχη τα αστερια των συναισθηματικων διαδοχικων κρικων πυγεων στιγμων μαζι σου, οταν τραγουδας παιρνοντας τις νοτες απο τις χαρουμενες εκφρασεις του προσωπου μου, οταν σε αντικριζω και με αυτον τον τροπο κεντας με τα ματια σου τις αναμνησεις του παθιασμενου ερωτα μας...τοτε ναι...ξερω οτι μπορω να ειμαι ησυχος και γεματος..οπως ενας καπετανιος που ειδε επιτελους στερια....το μονο που θελω ειναι να χαιδεψω τα υπεροχα φτερα σου...και να υποκλιθω στην αγγελικη παρουσια σου...μπορω;;;

θελω να ζησω μαζι σου τον παραδεισο που βλεπω μεσα στα ματια σου....εκει χανεται η φωνη μου..γεμιζω με προσδοκιες γεματες συναισθηματικου χυμαρου για να γιατρεψω την τσακισμενη μορφη ηρεμιας του εσωτερικου μου κοσμου...η παρουσια σου πλαισιωνει ολλες τις μαγεμενες ονειρικες στιγμες παθους που περικλειουν την καρδια μου αναζητωντας το χαδι ενος λεπτου μαζι σου...αυτο ειναι για μενα ταξιδι σε τροπικο νησι..αυτη η στιγμη...ολλα τα αλλα μακρια σου.. κενες αυταπατες μιας αδειας απο το υπεροχο μελι σου, ζωης..

εφυγες και κοπηκαν τα ανθισμενα μου συναισθηματα, εριξε χαλαζι ο ουρανος και ματωσε τα ονειρα που εκανα για σενα, σκονταψα πανω στην αδικη εξοδο σου απο την ευτυχια μας και επεσα μεσα στην αβυσσο της θλιψης και τωρα η καρδια μου μοιαζει με ενα ξεραμενο απο τον πονο της παγωνιας σου δεντρο...τελος...εδω...ενα φιναλε στο δηλητηριασμενο κερασμενο σου τιποτα...

με μαγνητιζει στα παθη σου η τρικυμια της γοητειας σου...ποση σαγηνη εισπρατω απο την φειδω της καθε σου ματιας,
παρασυρομαι απο τα τριανταφυλλενια χειλη σου, απο το αρωμα της ευτυχιας σου, θελω να ζησω στον ανεμοστροβιλο
του ερωτα σου, θελω μια ζωη να περπατω στα αστερια και να ειμαι ξαπλωμενος πανω στο μισοφεγγαρο μιας τρελης προς
την καρδια μου πορειας σου...αραγε...σου ζηταω τοσα πολλα;;;

.το μονο που θα με ενδιαφερε θα ηταν να γινει ενα θαυμα για να μπορεσω να ζησω διπλα στην καρδια σου πολυ περισσοτερες στιγμες....αυτο θα ηταν για μενα το παν....ολλα τα αλλα αγγελουδι μου για μενα αποτελουν μισοσβησμενα γραμματα σε ενα βιβλιο ευτυχιας που χορευει και τραγουδαει με την ποιηση των συναισθηματων σου για μενα...δεν θελω τιποτα αλλο...αφου τα εχω ολλα μαζι σου...

αν καποιος μου ελεγε οτι ενα πρωινο ετσι ξαφνικα ειδε τον θεο πανω στον ουρανο να παρακολουθει την γη, αν καποια στιγμη ακουγα οτι εγινε ενα θαυμα και ειχαμε βροχη απο διαμαντια, οτι οι 9 στους δεκα κερδισαν απο εναν λαχνο οσα υλικα αγαθα δεν ειχαν ποτε στην ζωη τους.....ολλα αυτα αν καποια στιγμη γινοντουσαν δεν θα με απασχολουσαν καθολου

ο ρομαντισμος μοιαζει με μπουμπουκι λουλουδιου που για να ανθισει χρειαζεται το καταλληλο προσωπο που θα εκτιμησει την μαγεια που θα το κατακλησει σε τετοιο βαθμο που θα μοιαζει με σεισμο καρδιας και με την δυνατη βροχη συναισθηματων που θα πλημυρισει το "ειναι" του θα νοιωσει ολοκληρωμενο και χαμογελαστο μεχρι να φτασει στα ποιο φωτεινα βαθη της ψυχης του...

η καρδια μου ανοιξε σαν μπουμπουκι απο τριανταφυλλο μπροστα σου, η ψυχη μου καθρεφτιστηκε μεσα στα ματια σου, το χαμογελο μου παιρνει χρωμα οταν σε κοιταω, η γοητεια σου καθηλωνει το μεγαλειο του πνευματος μου,περημενοντας ενα χαδι σου για να γονατησω στον ερωτα σου αγγελουδι μου.......