Οταν τα ονειρα διεκδικουν τα θελω και τις επιθυμιες μας τοτε σημαινει οτι το βελος της καρδιας μας δεν πετυχε τον στοχο που θελαμε αλλα εκτοξευτηκε απο την ψυχη μας με σκοπο να ταρακουνησει λιγο την σκεψη μας και να μας κανει να προσγειωθουμε στην πυγη της πραγματικοτητας απαλα στο εδαφος σαν ενα περιστερι......κι ομως...ο αετος της πρωσοπικοτητας μου...τον βλεπω...ειναι ακομα ψηλα...να εκει...

Ω, μα ποσο εγωϊστικη ειναι μια ψυχη....

Μερικες φορες απορω με τις σκεψεις μου...νοιωθω οτι μπλεκομαι μεσα σε αυτες....και δεν βρισκω την ποιο φωτεινη διεξοδο..

Δεν φοβαμαι το αυριο...φοβαμαι ομως ενα αυριο που θα παψω να σκεφτομαι...

Δεν υπαρχουν ονειρα στα συννεφα...μονο στις καρδιες ολλων μας...περημενουν απλως να τα κανουμε πραγματικοτητα...καλο βραδι σε ολλες και σε ολλους...:-)

απλως..............σαγηνευτικοτατο...........για τα ροδοπεταλα της καρδιας μου.........την ωρα που εχει κερδισει το βλεμα της τρελαμενης ψυχης μου...

Μου αρεσουν τα γραπτα που διαβαζοντας τα νοιωθω οτι απελευθερωνουν την πενα της καρδιας μου....η ψυχη εχει μετα σειρα για την εκπληρωση των ποιο τρελων φαντασιωσεων μου....ομως μονο ενα ελευθερο μυαλο μπορει να κανει πραξη τα πυγαια ονειρα μου..

Δεν ξερω τι σημαινει πυγαιος ερωτας...επειδη εχω μαθει να ζω μεσα απο την αγαπη...δεν ξερω τι σημαινει πιστη..επεδη τα φτερα της ψυχης μου δεν μπορουν να τιθασευσουν τα ονειρα μου...οταν δειχνω με την ακρη του δαχτυλου μου ψηλα δεν δειχνω το φεγγαρι ουτε τα αστερια..αλλα τα ονειρα και τις επιθυμιες ενος ρητορα των ποιο αληθινων συναισθηματων..

Με κουραζουν αφορητα οι ανθρωποι που βυθιζονται στα λογια τους αλλα δεν καταφερνουν ποτε να επιπλεουν στην πραξη τους...

Δεν ξερω να μιλαω...δεν εμαθα να μιλαω....τα λογια μου τα τραγουδα η ψυχη μου....η καρδια μου ειναι ο μαεστρος των σκεψεων μου...πως να εκφρασω λοιπον ολλα αυτα με δυο κουβεντες....;

Ο ποθος ειναι το ματι μιας ζωης γεματη ευτυχια............ομως η αληθινη αγαπη η σφραγιδα αυτου...

Δεν ξερω να μοιραζω ονειρα...ζω μεσα απο αυτα...δεν ξερω να προσφερω ελπιδες...τις χτιζω...δεν ξερω την φιλοσοφια της ζωης...ζω στα μονοπατια της...ειμαι απλα εγω..τιποτα περισσοτερο απο ενα ονειρο..τιποτα λιγοτερο απο μια στιγμη..

Το να εισαι αληθινος σε εναν τετοιο βαθμο που ξεπερναει τα ορια της υπερβολης ισως να ειναι κακο....δεν θα αλλαζα με τιποτα ομως αυτο το στοιχειο του χαρακτηρα μου...

Αγαπαω το πνευμα που βρισκεται μακρια απο την καρδια.....καπου αναμεσα δεν πρεπει να χωρεσει και η ψυχη;

Δεν εχω την ικανοτητα να γυαλισω ενα μπρουτζινο αγαλμα..το βλεμα της ψυχης μου βρισκεται ποιο μακρια....

Δεν εχω την ικανοτητα να γυαλισω ενα μπρουτζινο αγαλμα..το βλεμα της ψυχης μου βρισκεται ποιο μακρια....

Μην κανεις ποτε το λαθος να γοητευτεις απο ενα δασος....ψαξε μεσα στο δασος να βρεις ενα μικρο λουλουδι που δεν φαινεται με την πρωτη ματια...μερικες φορες αυτο το οποιο ψαχνουμε και διεκδικουμε αποκτα μεγαλητερη αξια στο περασμα του χρονου για εμας παρα το ετοιμο...η παγιδα στην υπαρξη της εικονας βρισκει την λυτρωση ...στο ξεσπασμα μιας ξαφνικης αστραπης....τα ορια δεν ειναι ποτε

τα ιδια....μονο ο ερωτας ξερει τι παραμενει αστειρευτο στην διψα της ζωης....αποτελει τον δεικτη της πηξιδας της ψυχης που δεν γνωριζει φιναλε.....οσο για μενα....ψαχνω να βρω το σκαλοπατι που σκονταψε ο ανεμος...για να μπορεσω να ταξιδεψω στον ουρανο....φυγε μακρια ταπεινο μου πνευμα......για να ηρεμισει η κουρασμενη μου ματια..σε παρακαλω.....

Οταν δακριζω για ενα ονειρο μου που χαθηκε.....δεν ξεχναω αμεσως μετα να χαμογελαω για αυτο που θα πραγματοποιηθει συντομα...!

Οταν θελω να ηρεμησω......οταν θελω να ξεχαστω μεσα σε ενα διαφορετικο ταξιδι...τοτε μου αρκει που ξερω οτι υπηρχεις...και μου δινεις....ενα χιλιοστο απο το πνευμα σου...γι αυτο και μονο θα σου ειμαι για παντα ευγνωμων...

Η ποιο δυσκολη μαχη ειναι αυτη που εχει να κανει με την αντιμετωπιση του εαυτου μας......γι αυτο και συνηθως την αποφευγουμε...ειναι ποιο ευκολο να ειμαστε κριτες των γυρω μας......σπανια θα πονεσουμε..

Δεν υποφερω επειδη απετυχα, υποφερω επειδη δεν προσπαθησα........

Οταν τα παλατια των επιλογων μου γινονται σκονη απο ενα περασμα του ανεμου τοτε καταλαβαινω οτι αυτο ειναι ενα σημαδι καποιων λαθων μου....δεν πτοουμαι..ομως γιατι ξερω βαθια μεσα μου οτι τα λαθη ειναι για αυτους που προσπαθουν.....

Θελω να σπασω τα ορια μου που με κρατανε φυλακισμενο στο καθρεφτισμα των καλπικων επιθυμιων μου....μεσω αυτων θα στεφανωσω με ελπιδα την πληθωρα των θελω μου....γιατι ειμαι αυθεντικος...και υποκλινομαι στην επιλογη μου αυτη!!!

Φιλοσοφια χωρις γυναικα ειναι πιανο διχως πληκτρα...πως να παιξεις;;;

Το οτι για μερικους εχουν σβησει τα ονειρα δεν σημαινει οτι δεν εζησαν ονειρεμενες στιγμες....το οτι καποιοι δεν αντικριζουν πλεον την ελπιδα..αυτο δεν σημαινει οτι αυτη δεν ειναι διπλα τους.........................!!!

Μπορεις να αποδεχτεις τον θανατο ανοιγοντας την πορτα στην ζωη? Νικησες...!!!!

Οταν βρεθω στην μεση ενος ωκεανου δεν θα κατηγορησω την κακια μου τυχη....αλλα θα προσπαθησω να σκεφτω τα αιτια που με οδηγησαν εκει...ισως τοτε κερδισω....

Πως να χτιστουν συγκινησεις στην ζωη μας αν δεν εχουμε φροντισει ποτε να βαλουμε εστω ενα λιθαρακι και εμεις....

Μου αρεσει ο πονος...που καλλιεργειται μεσα απο την θλιψη.........γιατι ξερω οτι στο τελος εγω θα στεφθω πριγκιπας της ευτυχιας........μου αρκει ενα χαμογελο...δεν χρειαζομαι τιποτα παραπανω..

Λατρευω τα κυματα ενος αξιολογου στοχασμου....το πνευμα μου υποκλινεται στην ποιοτητα ενος μαγικου αυλου....εκεινου που τον κατεχει....αγαπαω τον εαυτο ενος αλλου που δεν στηριζεται σε πηλινα ποδια.........ο καμβας των σκεψεων μου ειναι τοσο πολυπλοκος....απο πληθωρα τρελων συνθεσεων.....πως να κοιταξω ψηλα στον ουρανο οταν βρισκομαι γονατιστος στην γη; πως θεε μου;;;;

ο γραπτος μου λογος ειναι ο τροπος εκφρασης της καρδιας μου σε συνδιασμο με την πενα του πνευματος μου....η ψυχη μου...παρακολουθει....τις συγκινησεις που μου προσφερει η ζωη..

Μου αρεσει να κυνηγαω την ελπιδα.....υποκλινομαι μπροστα στον οπτιμισμο...αναφερομαι με φειδω σε οτι με κανει να αισθανομαι γεματος.....μπορω να κοιταξω τα αστερια μεσα απο τα δυο σου ματια...μου αρεσει να ζωγραφιζω την ποιοτητα του πνευματος μερικων ανθρωπων....ναι.......δεν μου λειπει ενα δακρι....ζω για να σε δω να καθρεφτιζεσαι μεσα του...!!!!

Δεν υπαρχουν ονειρα οταν οριοθετουμε τα θελω μας...δεν υπαρχουν γεματες στιγμες οταν προγραμματιζουμε τις επιθυμιες μας...μου αρεσει η ελευθερια που το πνευμα μου, μου επιτρεπει να εχω...

Οποιος δεν ξερει να δακριζει οταν πρεπει δεν ξερει να ζει...οποιος δεν ξερει να χαμογελα δεν ξερει τι χανει!!!!

Οταν η θλιψη καποιων νεκρων πλεον αναμνησεων παιρνει τα ινια της ζωης μου με αποτελεσμα να τσακιζει την ψυχικη μου ηρεμια..δεν ξεχναω πως σε λιγακι ενα χαμογελο ενος δικου μου ανθρωπου θα αναστησει το μεγαλειο της καρδιας μου και οτιδηποτε αρνητικο πλεον θα μετατραπει σε συντρημια.........

Τα ονειρα που μου αρεσουν περισσοτερο ειναι αυτα που μπορω να τα μοιραζομαι με ανθρωπους που εχουν κτημα τους την δημιουργικη σκεψη...

Το χτισιμο της ελπιδας ξεκιναει απο την εμπιστοσυνη στον εαυτο μας....κατι το οποιο κερδιζεται κατω απο σκεψη και αληθινο θελω των επιθυμιων και των στοχων μας...

Μου αρεσει να καλπαζω διπλα στα θελω και τις επιθυμιες μου....ετσι μπορω να προσδοκω σε ενα καλυτερο αυριο...και να στοχευω με τα βελη της καρδιας μου σε ενα ονειρεμενο σημερα!!!

Οταν λυγιζουν τα γονατα μου, οταν μπροστα μου υπαρχουν μονο πετρινα τοιχη, οταν οι στιγμες μου σκορπιζουν απο τις τρυπιες τσεπες μου, οταν με βαζει σαν στοχο η κακοτυχια μου....τοτε ξερω οτι ηρθε η ωρα να νικησω....τα ματια της ψυχης μου δεν με προδωσαν ποτε!!!

Θελω να φτασω τα αστερια αλλα δεν εχω φτερα....θελω να πιασω ενα υπεροχο μαυρο αλογο αλλα μου λειπει το λασο....θελω να υποκλιθω στην ανατολη του ηλιου αλλα δεν μπορω να το κανω οπως του αξιζει...υπαρχει ομως κατι πολυ ποιο δυσκολο απο ολλα τα προηγουμενα που ανεφερα...θελω τον Αρη πολυ καλυτερο.....εχω μεγαλο δρομο μπροστα μου λοιπον!!!

Οταν οι σκεψεις μου αντικριζουν τα θελω μου τοτε το σερβιρισμα των στοχων μου αποτελει το φιναλε της εντασης της δημιουργικης καρδιας μου σε συνδιασμο με την αρχοντια της ψυχης μου....μονο ετσι μπορω να ελπηζω οτι θα κερδισω την κοπελα που θα λατρεψω!!

Δεν μπορω να δακρισω για ενα ξεχασμενο στην ληθη του παρελθοντος χθες ουτε μπορω να χαμογελασω για ενα αγνωστο αυριο.....μπορω ομως να επιδιωξω να ζησω ενα ονειρεμενο σημερα κερδιζοντας το με αγωνα......και ελπιζοντας σε οτι καλυτερο σαν συνεχεια του....προσπαθοντας!!!

Οταν τα πλανα της ζωης ειναι διαφορετικα απο τις επιθυμιες μου με αποτελεσμα σαν ενα τεραστιο σφυρι να τσακιζουν τα συναισθηματα μου και να σκορπανε τις γεματες ζωη ονειρεμενες χαρες μου....το μονο που κερδιζουν ειναι να με κανουν ποιο δυνατο μπροστα στον ανεμοστροβιλο ενος διαφορετικου πονου....και να στεφθω με τις δαφνες μιας καινουργιας ξαφνικης επιτυχιας μου!!!

Τα συναισθηματα αποτελουν την βροχη της ψυχης μας που κανουν ποιο ευχαριστη και ποιο δημιουργικη την ζωη μας!!!

θελω να ταξιδεψω με το πνευμα μου αλλα δεν γνωριζω τα ορια του....να το ρισκαρω?

Λατρευω τις στιγμες που κερδιζω χανοντας καποιες αλλες που το μονο νοημα τους διαπιστωνω οτι αποτελουσε μια καλπικη ψευδαισθηση του μυαλου μου σε εναν δρομο γεματο ζικ ζακ νεκρων ονειρων....

Με τις δυσκολιες η ζωη αποκτα νοημα, με τις επιτυχιες γεμιζει χρωμα!!!

Οποιος μαθαινει να ζει με την αληθεια μπορει να ονειρευτει καλυτερα....οποιος αποριπτει τα θελω του..του λειπει η αισθηση της δημιουργιας των πιστευω του...!

Αυτοι που χτιζουν συναισθηματα ειναι πολλοι...αυτοι που εσωψυχα τα αισθανονται ελαχιστοι...

Λατρευω τις νυχτες που γεμιζω με σκεψεις....λατρευω περισσοτερο τις μερες που κανω πραξη αυτες μου τις σκεψεις...

Θελω παλι να γελασω πολυ....οχι ομως με το στομα...αλλα με την καρδια μου...

Δεν θελω πλεον να ονειρευομαι ενα παραμυθι....θελω τον εαυτο μου αποφασισμενο να παλεψει για να κερδισει ενα παραμυθι...

Δεν υπαρχουν δακρια στα ματια μου για τις στιγμες που εζησα....θα υπαρξουν ομως για αυτες που δεν θα επιδιωξω να ζησω!!!

Τα αληθινα δακρια ειναι το στολιδι των ποιο πυγαιων συναισθηματων....η καρδια τραγουδαει στο ακουσμα τους και η ψυχη ακροβατει πανω στις συγκινησεις τους.....!!!

Παρε ενα πινελο απο την θηκη της ψυχης μου και ζωγραφισε ενα αστερι για τα ονειρα σου...τωρα ασε με διπλα του να προσθεσω ενα φεγγαρι....το ξερω εχω μονο μια καρδια...ομως μπορει να νοιωσει οτιδηποτε μπορει να διαβασει...μεσα απο τα πλανα ματια σου...........τι αλλο να ζητησω?.........

Οταν δεν εχω πλεον ελπιδες για παραμυθενια στολισμενα ομορφα συναισθηματα που διαπιστωνω οτι πλεον πυγαζουν απο ενα τρισδιαστατο παραλληρημα νεκρων ονειρων ενος ουτοπικου ποθου για ενα καλυτερο μελλον τοτε αντιλαμβανομαι οτι ηρθε η ωρα να ανοιξω τα ματια μου και να αντικρισω την ποιοτητα των ποιο κριφων επιθυμιων μου και να παλεψω να τις κανω πραξη..........ποτε θα βρω μια αναλογη κοπελα να ταιριαξω τα φτερα της πεταλουδας...σε εναν θειο παραδεισο??...απορω....

Δεν υπαρχουν δακρια στα ματια μου για τις στιγμες που εζησα....θα υπαρξουν ομως για αυτες που δεν θα επιδιωξω να ζησω!!!

Δεν θελω πλεον να ονειρευομαι ενα παραμυθι....θελω τον εαυτο μου αποφασισμενο να παλεψει για να κερδισει ενα παραμυθι.

Θελω παλι να γελασω πολυ....οχι ομως με το στομα...αλλα με την καρδια μου...

Λατρευω τις νυχτες που γεμιζω με σκεψεις....λατρευω περισσοτερο τις μερες που κανω πραξη αυτες μου τις σκεψεις...

Αυτοι που χτιζουν συναισθηματα ειναι πολλοι...αυτοι που εσωψυχα τα αισθανονται ελαχιστοι.