Κυριακή

Λατρευω τα κυματα ενος αξιολογου στοχασμου....το πνευμα μου υποκλινεται στην ποιοτητα ενος μαγικου αυλου....εκεινου που τον κατεχει....αγαπαω τον εαυτο ενος αλλου που δεν στηριζεται σε πηλινα ποδια.........ο καμβας των σκεψεων μου ειναι τοσο πολυπλοκος....απο πληθωρα τρελων συνθεσεων.....πως να κοιταξω ψηλα στον ουρανο οταν βρισκομαι γονατιστος στην γη; πως θεε μου;;;;