Ηρθες σαν σεισμος στην ζωη μου...την ταρακουνησες με ενταση χρωματιζοντας το χαμογελο του προσωπου μου, μετετρεψες σε ωκεανο τα συναισθηματα της καρδιας μου για σενα, αγγιξες τις χορδες της ψυχης μου και επεξες κιθαρα στα λαμπερα αστερια των ματιων μου που παγηδευτηκαν απο την σαγηνευτικη παρουσια σου....μια κινηση σου μου αρκουσε για να κατρακυλισω στο αβυσσαλεο παθος σου, λιγο πριν μου δωσεις τον παραδεισο μεσα απο ενα χαδι σου...χαθηκες μακρια μου...με ενα μηνυμα σου που για μενα εμοιαζε με τσακισμενο σε βραχια καραβι οταν το αντικρισα...ετσι ενοιωσα...( :-| !!! ), καποια στιγμη με αποκαλεσες "ποιητη", τι να κανω το πνευμα μου...πως να ξαναγραψω..λειπεις εσυ μουσα μου....θα σε ξαναβρω αραγε...η τα κυματα της θαλασσας σε πηραν για παντα μακρια μου..γοργονα μου...?.... :-((