Οταν δακριζουν οι σκεψεις μου, οταν οι στιγμες μου μετατρεπονται απο ψηλα παλατια σε μικρους αχιρωνες, οταν οι δρομοι της χαρας μου γινονται αδιεξοδα ενος τραγικου τιποτα, οταν μηδενιζονται οι αληθινοι ποθοι μου....ακομα και τοτε μια μικρη ελπιδα εχει ανοιξει τα φτερα της και πεταει σαν την πεταλουδα γυρω απο την ψυχη μου....ισως συναντησω "εσενα" και μια νεα ανοιξη γεμισει ολο ζωντανια τον κηπο της καρδιας μου...λοιπον, τι λες?.............ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ!