δεν υπαρχουν ζωντανες στιγμες πλεον, πετρωσαν σε εναν ξεχασμενο κηπο του παρελθοντος εγιναν αγαλματα οταν αποφασισες να απομακρινθεις απο την μαγεια της αγαπης των ταχυδακτιλουργικων ενος υπεροχου κοσμου..τσακιζοντας με τις φλογες της πικρας σου τις ποιο γεματες μου αναμνησεις..τωρα μονο το χαος χορευει πανω απο τα βλεφαρα του πονου μου περιμενοντας την αρπα της συνειδησεως σου να αντικρισει τα λαθη της..εδω φιναλε..