Μερικες φορες που νιωθεις οτι ολλα γκρεμιζονται γυρω σου....που η συναισθηματικη σου καταρευση δεν εχει σταματημο...που η απογοητευση τσακιζει την πληθωρα των δυνατων "εγω" σου...που βλεπεις τους ωκεανους του πονου σου να παρασυρουν με μανια το ευθραυστο χαμογελο σου....μην ξεχνας οτι μια μικρη χειρονομια...ενα μικρο ομορφο λουλουδι ενα ησυχο απογευμα..αρκει για να σε κανει να ατενιζεις με αισιοδοξια...τα παντα γυρω σου.....ναι...δεν καταλαβες λαθος...σε σενα αναφερομαι...προτιμουσα να εκφραστω...και οχι να μεινω σε ενα απλο "ευχαριστω