Μερικες φορες περπαταω αναμεσα στις στιγμες μου, θεριζω τις σκεψεις μου πανω στις οποιες εσπιρα τα ονειρα μου...αγναντευω απο ενα υψωμα του βουνου της ψυχης μου τους στοχους μου...θαυμαζω το χαμογελο μου...περνω ζωντανια ριχνοντας μια φευγαλεα ματια στον ουρανο της καρδιας μου που μοιαζει με ομπρελα αγαπης....αυτος ειμαι εγω...τιποτα περισσοτερο.....!!!